Waarom zijn e-sigarettenbedrijven enthousiast over Indonesië?

Als we de relevante trends van nieuwe tabaksbedrijven inventariseren, moet ‘Indonesië’ een van de veel voorkomende woorden zijn. Wat verschilt van zeilen in de conventionele zin is dat nieuwe tabaksbedrijven niet alleen geïnteresseerd zijn in de marktindeling van Indonesië, maar ook in acties op het niveau van de toeleveringsketen, zoals het landen van fabrieken. Waarom zijn nieuwe tabaksbedrijven zo enthousiast over Indonesië? Na analyse van het beleid en de gebeurtenissen zijn wij van mening dat de volgende vier punten onmisbaar zijn: lokale potentiële consumentenmarkt, beleidsondersteuning zoals tarieven, zwak toezicht en de drijvende kracht van transnationale tabaksbedrijven.

Hoe heet is de Indonesische markt voor elektronische sigaretten
Het is niet moeilijk om de populariteit van Indonesië af te leiden uit de recente trends van mondiale nieuwe tabaksbedrijven.

Toen Jinjia deze maand een enquête van een bureau ontving, zei dat het een dochteronderneming, Indonesia Yunpu Xinghe, in Indonesië heeft opgericht om de lokale productie, OEM en supply chain-activiteiten van nieuwe soorten tabak te verzorgen. Er is enige vooruitgang geboekt op het gebied van partnerselectie, bedrijfssturing en bedrijfskwalificatie. Momenteel heeft het de overeenkomstige licentie voor lokale tabaksproductie in Indonesië verkregen.

Huabao International, de leider op het gebied van sigarettenessence en -vlokken, beschouwt Indonesië Huabao als de voorhoede van de overzeese strategie van de Huabao Group. De Indonesische projectbouw zal eind 2020 volledig van start gaan. Volgens officieel nieuws heeft het de fabrieksconstructie en de installatie van de apparatuur voltooid en in maart van dit jaar met succes de hele lijn met materialen in gebruik genomen. Het heeft de mogelijkheid om formeel in productie te nemen.

Volgens relevante rapporten betrad Yueke de Indonesische markt in 2019. Om tegemoet te komen aan de voorkeur van Indonesische gebruikers voor de smaak van kruidnagel, heeft Yueke internationaal meer dan 100 versies uitgebracht en is het uitgegroeid tot het leidende merk van cartridge-vervangende producten op de Indonesische markt. Bovendien kondigde Yueke in 2021 aan dat het de gemeenschappelijke subsidies voor het openen van winkels in China in Indonesië zou introduceren. Yueke zou ondersteuning bieden ter waarde van 100 miljoen IDR (ongeveer 4,7 W RMB), inclusief winkelontwerp, meubilair, producten, marketing en promotie. Franchisenemers kunnen officiële agenten van Yueke worden met slechts IDR 100 miljoen,

Ono kondigde in februari van dit jaar ook aan een submerk vimizi op te richten om de Indonesische markt te betreden; Bovendien werd in juli de nieuwe fabriek van het solid-state elektronische sigarettenbedrijf Le Meridien International in Batam, Indonesië, opgestart; SMOK lanceerde de SOLUS 2-serie wereldwijd op 28 juli tijdens de nieuwe productconferentie in Indonesië; Op 24 september hield INNOKIN's submerk OKINO een merkconferentie in Indonesië en begon met het inrichten van de Zuidoost-Aziatische markt. Zelfs de elektronische sigarettententoonstelling IECIE koos ook zijn eerste stop voor de zeiltocht in Jakarta, Indonesië.

Het is duidelijk dat Indonesië, van de toeleveringsketen tot het merk, een van de bruggenhoofden is geworden voor nieuwe tabaksbedrijven om uit te breiden in Zuidoost-Azië en zelfs op de wereldmarkt van Xutu. Het is echter vermeldenswaard dat, aangezien Indonesië nog geen volledige industriële keten voor nieuwe soorten tabak heeft gevormd, zowel bedrijven als merken in de toeleveringsketen zich richten op het verbeteren van de invloed van Chinese bedrijven op het mondiale gebied van nieuwe soorten tabak. De toeleveringsketen richt zich bijvoorbeeld meer op de relatief lagere arbeidskosten van Indonesië, terwijl de merkenkant zich richt op de potentiële consumentenmarkt en op de export beproefde concurrentiemethoden.

Waarom de Indonesische markt voor elektronische sigaretten zo populair is

Er zijn minstens vier redenen waarom Indonesië een bruggenhoofd van de nieuwe tabaksindustrie kan worden.

Ten eerste het consumptiemarktpotentieel van dit nieuwe type tabak; Sinds september 2020 heeft Indonesië 262 miljoen inwoners, waarmee het het vierde meest bevolkte land ter wereld is. Er zijn 70,2 miljoen rokers in Indonesië, goed voor 34% van de totale bevolking, en het ‘rokerspercentage’ staat op de eerste plaats in de wereld. Op het gebied van elektronische sigaretten kwamen elektronische verstuivingsproducten in 2010 Indonesië binnen en begonnen in 2014 snel te groeien. Uit relevante gegevens blijkt dat de marktwaarde van de elektronische verstuiving in Indonesië in 2021 239 miljoen dollar zal bereiken, en er wordt verwacht dat deze potentiële groei zal blijven realiseren. tijdens 2020-26.

Op 1 juli 2018 heeft Indonesië een belasting geheven op elektronische sigaretten, rec

erkende zijn juridische identiteit en hoefde alleen maar een verkooplicentie aan te vragen. Onder hen worden elektronische sigaretten die nicotinetabakolie bevatten beschouwd als "andere verwerkte tabak" of "producten die tabaksextracten en -essence bevatten", waarvoor een verbruiksbelasting van 57% vereist is. De gastmachine, verstuiver en nicotinevrije tabaksolie van elektronische verstuivingsproducten worden beschouwd als consumptiegoederen. Daarentegen bedraagt ​​het gemiddelde verbruiksbelastingtarief voor lokale traditionele tabaksproducten 23%; Dit heeft iets te maken met de machtige tabakslobby in Indonesië.

Ten tweede kent Indonesië lage tarieven en preferentieel beleid; Chinese elektronische sigaretten worden naar Indonesië geëxporteerd zonder exportrechten te betalen; De Regional Comprehensive Economic Partnership Agreement (RCEP), die officieel werd ondertekend op 15 november 2020 en op 1 januari van dit jaar in werking trad, is een belangrijk onderdeel van de “toezegging om de tarieven binnen tien jaar tot nul terug te brengen”. Volgens de websitegegevens van het toenmalige Ministerie van Handel bedroegen de tarieven van de zeven landen die elektronische sigaretten kunnen verkopen 30% in Vietnam, 24% in Zuid-Korea, 10% in Indonesië, 5% in Maleisië, 5% in Laos, 3,4% in Japan en 3% in de Filippijnen.

Dit komt ook tot uiting in de Indonesische steun aan de elektronische sigarettenindustrie. Volgens het nieuws heeft Indonesië een groot industriepark voor elektronische sigaretten gepland en enkele Chinese bedrijven uitgenodigd zich er te vestigen. Onlangs werd gemeld dat Indonesië het belastingtarief op elektronische sigaretten zou verhogen. Relevante beoefenaars waren van mening dat dit bedoeld was om nieuwe tabaksbedrijven te stimuleren fabrieken te bouwen en lokale tabaksolie te kopen om win-winresultaten te bereiken.

Ten derde verkeert de Indonesische elektronische sigarettenindustrie momenteel in een zwakke regelgevingssituatie; Indonesië is het enige land in Zuidoost-Azië dat televisie en media toestaat tabaksreclame te publiceren; Volgens gegevens staat Indonesië op de tweede plaats van alle landen die inhoud over e-sigaretten delen op Instagram; Bovendien is de elektronische sigaret niet ‘uitgeschakeld’ en was de e-commerce-omzet ooit goed voor 35,3%.

Zelfs als het verbruiksbelastingtarief niet laag is, is het samengestelde groeipercentage van de Indonesische marktomvang voor elektronische sigaretten in 2016-2019 dus nog steeds zo hoog als 34,5%. Volgens de gegevens van het Indonesische Ministerie van Industrie in 2020 heeft Indonesië maar liefst 150 distributeurs of importeurs van elektronische sigaretten, 300 sigarettenoliefabrieken, 100 apparatuur- en accessoirebedrijven, 5000 winkels en 18677 soorten sigarettenolie te koop.

Ten vierde rijden transnationale tabaksfabrikanten; British American Tobacco verwierf in juni 2009 85% van de aandelen van PT Bentoel Internal Investama Tbk, de vierde grootste sigarettenfabrikant in Indonesië, met 494 miljoen dollar, en begon vervolgens zijn investeringen in Indonesië te verhogen (zoals het sturen van uitstekende Indonesische werknemers naar andere landen). landenkantoren om ervaring op te doen en een belangrijke rol te spelen); Sinds 2019 heeft de Indonesische zakelijke afdeling van British American Tobacco ongeveer 6000 werknemers, en de bedrijfsactiviteiten omvatten het planten van tabak, de productie van sigaretten, marketing en distributie. Het is een tak geworden van de British American Tobacco Group met de grootste bijdrage aan haar wereldwijde automerken (Dunhill en Lucky Lottery).

In 2005 verwierf Philip Morris International het meerderheidsbelang van Sanbaolin met 5,2 miljard dollar, en investeerde vervolgens verder 330 miljoen dollar om de ontwikkeling van Sanbaolin te bevorderen. Volgens de Jakarta Post in 2006, een jaar nadat Sanbaolin werd overgenomen door Philip Morris International, steeg het nettoresultaat met 19%, steeg de sigarettenverkoop met 20% en steeg het marktaandeel in Indonesië met 2,8%. Daarnaast heeft Nippon Tobacco International in 2017 ook een Indonesische fabrikant van kruidnageltabak en zijn dealers overgenomen voor een prijs van 677 miljoen dollar, waarmee het zijn marktaandeel in Indonesië heeft uitgebreid.

De aantrekkingskracht van Indonesië op transnationale tabaksbedrijven heeft iets te maken met de complexe belastingwetgeving. Eerder bleek uit een rapport van de Wereldbank dat meer dan de helft van de Indonesische tabaksindustrie kleinschalige fabrieken waren, die sterk afhankelijk waren van het handmatig maken van rollen. Om de belangen van kleinschalige fabrieken tot op zekere hoogte veilig te stellen, heeft Indonesië een voordeliger belastingvoordeel voor kleinschalige fabrieken ontwikkeld, wat heeft geleid tot een win-win-model waarin grote transnationale tabaksbedrijven contracten sluiten met kleine fabrieken om van belastingvermindering te genieten en kleine fabrieken zorgen voor een groot aantal banen.

De toetreding van verschillende transnationale tabaksfabrikanten heeft ook een zeker aandrijvend effect en clustereffect gehad, waardoor Indonesië een bruggenhoofd is geworden voor meer transnationale tabaksbedrijven om Zuidoost-Azië en zelfs de hele Aziatische markt te betreden.

laatst

Onder de hitte is de toekomstige ontwikkeling van de nieuwe tabaksindustrie in Indonesië niet zonder zorgen. Door de barbaarse groei van de voorgaande jaren wordt Indonesië ook geconfronteerd met het realistische probleem van de impact van tabak en nieuwe tabakssoorten op minderjarigen. In augustus van dit jaar meldden buitenlandse media bijvoorbeeld dat de Indonesische regering van plan was het toezicht en de controle te versterken om de toename van minderjarige rokers tegen te gaan.

Het plan omvat strikte controle op de promotie van elektronische sigaretten (verbod op tabaksreclame en -sponsoring), verpakkingen (vergroting van het gebied van gezondheidswaarschuwingen op tabaksverpakkingen) en de verkoop van losse sigaretten. Bovendien is de Indonesische regering van plan volgend jaar de belasting op sigarettenconsumptie te blijven verhogen. Eerder dit jaar heeft het ministerie van Financiën de tabaksconsumptiebelasting met 12% verhoogd, wat resulteerde in een gemiddelde stijging van de sigarettenprijzen met 35%.

Volgens buitenlandse media wordt verwacht dat Indonesië zijn economie een boost zal geven via de belasting op elektronische sigarettenconsumptie. Op de overheidsbegrotings- en uitgavenconferentie (RAPBN) van 2023 in Indonesië heeft de regering tot doel 24545 biljoen IDR te verkrijgen uit de tabaksconsumptiebelasting (CHT), een stijging van 9,5% vergeleken met de doelstelling van 224,2 biljoen IDR in 2022.

Hoewel een reeks huidige regelgevingsmaatregelen op het gebied van tabak en nieuwe tabakssoorten meer tot uiting komen bij de consument en de toeleveringsketen nog niet hebben beïnvloed, kan de Indonesische markt voor tabaksconsumptie in de toekomst geleidelijk loskomen van de barbaarse groei, en we zullen er aandacht aan blijven besteden naar de manier waarop dit de concurrentiestructuur van de toeleveringsketen en merken in Indonesië zal beïnvloeden.