Waarom zijn nieuwe tabaksbedrijven enthousiast over Indonesië?

Waarom is de Indonesische e-sigarettenmarkt zo populair?

Er zijn minstens vier redenen waarom Indonesië een bruggenhoofd kan worden voor de nieuwe tabaksindustrie.

Eén daarvan is het potentieel van de nieuwe markt voor tabaksconsumptie; Sinds september 2020 heeft Indonesië 262 miljoen inwoners, waarmee het het vierde meest bevolkte land ter wereld is. Het Indonesische aantal rokers bedraagt ​​70,2 miljoen, wat neerkomt op 34% van de totale bevolking, en het ‘rokerspercentage’ staat op de eerste plaats in de wereld. Op het gebied van elektronische sigaretten kwamen elektronische verstuivingsproducten in 2010 in Indonesië terecht en begonnen in 2014 snel te groeien. Uit relevante gegevens blijkt dat de marktwaarde van elektronische verstuiving in Indonesië in 2021 239 miljoen dollar zal bereiken, en er wordt verwacht dat dit zal blijven gebeuren. potentiële groei in de periode 2020-2026.

Indonesië hief op 1 juli 2018 een belasting op e-sigaretten en erkende de juridische status ervan, waarbij alleen een verkooplicentie moest worden aangevraagd. Onder hen worden elektronische sigaretten die nicotine-e-vloeistof bevatten beschouwd als producten "andere verwerkte tabak" of "die tabaksextracten en -smaakstoffen bevatten", en zijn ze onderworpen aan een verbruiksbelasting van 57%. E-vloeistof wordt beschouwd als een consumentenproduct. Ter vergelijking: het gemiddelde accijnstarief op lokale traditionele tabaksproducten bedraagt ​​23%; dit staat niet los van de sterke tabakslobby in Indonesië.

Ten tweede kent Indonesië lage tarieven en een gericht beleid; Chinese e-sigaretten worden naar Indonesië geëxporteerd zonder exporttarieven te betalen; en de Regional Comprehensive Economic Partnership Agreement, die officieel werd ondertekend op 15 november 2020 en op 1 januari van dit jaar in werking trad. De belangrijke inhoud van RCEP is de “toezegging om binnen tien jaar de tarieven terug te brengen naar nultarieven”. gegevens op de website van het Ministerie van Handel op dat moment zijn de tarieven van de zeven landen die e-sigaretten kunnen verkopen 30% in Vietnam, 24% in Zuid-Korea, 10% in Indonesië, 5% in Maleisië, 5% in Laos, 3,4% in Japan en 3% in de Filippijnen.

Dit komt ook tot uiting in de Indonesische steun aan de e-sigarettenindustrie. Volgens rapporten heeft Indonesië een grootschalig industriepark voor elektronische sigaretten gepland en enkele Chinese bedrijven uitgenodigd zich er te vestigen. Enige tijd geleden was er nieuws dat Indonesië het belastingtarief op e-sigaretten zou verhogen. Relevante beoefenaars zijn van mening dat deze stap bedoeld is om nieuwe tabaksbedrijven te stimuleren lokale fabrieken te bouwen en lokale e-liquids te kopen om een ​​win-winsituatie te bereiken.

Ten derde bevindt de huidige e-sigarettenindustrie in Indonesië zich in een staat van zwak toezicht; Indonesië is het enige land in Zuidoost-Azië dat televisie en media toestaat tabaksreclame te publiceren; uit gegevens blijkt dat van alle landen die inhoud van e-sigaretten delen op Instagram, Indonesië op de tweede plaats staat; En e-sigaretten zijn nog niet "uitgeschakeld", en hun e-commerce-omzet was op een gegeven moment goed voor 35,3%.

Zelfs als het verbruiksbelastingtarief niet laag is, is het samengestelde groeipercentage van de Indonesische e-sigarettenmarkt in 2016-2019 dus nog steeds zo hoog als 34,5%. Volgens gegevens uit 2020 van het Indonesische ministerie van Industrie heeft Indonesië al maar liefst 150 distributeurs of importeurs van e-sigaretten, 300 fabrieken voor e-liquids, 100 bedrijven in apparatuur en accessoires, 5.000 winkels en 18.677 e-liquids te koop.

Ten vierde wordt het gedreven door multinationale tabaksfabrikanten; British American Tobacco verwierf in juni 2009 voor 494 miljoen dollar een belang van 85% in PT Bentoel Internasional Investama Tbk, de vierde grootste sigarettenfabrikant in Indonesië, en begon vervolgens de investeringen in Indonesië te verhogen (zoals het Indonesische personeel dat naar andere landenkantoren wordt gestuurd om ervaring op te doen en een belangrijke rol te spelen); Vanaf 2019 heeft de Indonesische business unit van British American Tobacco ongeveer 6.000 werknemers, en haar bedrijfsactiviteiten omvatten de tabaksteelt, de productie, marketing en distributie van sigaretten, en is uitgegroeid tot de grootste bijdrager aan de wereldwijde drijvende merken van de Groep (Dunhill en Lucky Draw). ).

In 2005 verwierf Philip Morris International een meerderheidsbelang in het bedrijf voor $ 5,2 miljard, en investeerde vervolgens nog eens $ 330 miljoen om de ontwikkeling van het bedrijf te bevorderen. Volgens de Jakarta Post in 2006, een jaar na de overname van Sampoerna door Philip Morris International, steeg het nettoresultaat met 19%, steeg de sigarettenverkoop met 20% en steeg het marktaandeel in Indonesië met maar liefst 2,8%. Bovendien breidde JTI zijn marktaandeel in Indonesië uit door in 2017 een Indonesische kretek-sigarettenfabrikant en zijn distributeurs over te nemen voor 677 miljoen dollar.

De aantrekkingskracht van Indonesië op multinationale tabaksbedrijven staat niet los van de complexe belastingwetten. Uit een eerder gepubliceerd rapport van de Wereldbank bleek dat meer dan de helft van de Indonesische tabaksindustrie kleinschalige fabrieken zijn, die sterk afhankelijk zijn van handwalsen. Om de belangen van kleinschalige fabrieken tot op zekere hoogte veilig te stellen, heeft Indonesië voordeliger belastingvoordelen voor kleinschalige fabrieken geformuleerd, wat ertoe heeft geleid dat grote multinationale tabaksfabrikanten contracten hebben ondertekend met kleine fabrieken om belastingvermindering en -vrijstelling te genieten, en kleine fabrieken hebben een groot aantal banen gecreëerd. Een win-winmodel voor de post.

De opeenvolgende toetreding van verschillende multinationale tabaksfabrikanten heeft ook een zeker aandrijvend effect en clustereffect gehad, waardoor Indonesië een bruggenhoofd is geworden voor meer multinationale tabaksbedrijven om Zuidoost-Azië en zelfs de hele Aziatische markt te betreden.

Eindelijk

Onder de hitte is de toekomstige ontwikkeling van de nieuwe tabaksindustrie in Indonesië niet zonder zorgen. Indonesië wordt ook geconfronteerd met het echte probleem van de impact van tabak en nieuwe tabak op minderjarigen als gevolg van de brute groei van de voorgaande jaren. In augustus van dit jaar meldden buitenlandse media bijvoorbeeld dat de Indonesische regering van plan was het toezicht te versterken en de toename van minderjarige rokers te beteugelen.

Het plan omvat strikte controle op de promotie van e-sigaretten (verbod op tabaksreclame, sponsoring) en verpakking (vergroten van het aantal gezondheidswaarschuwingen op tabaksverpakkingen) en een verbod op de verkoop van losse sigaretten. Daarnaast is de Indonesische regering van plan om volgend jaar de accijnzen op sigaretten verder te verhogen. Eerder dit jaar had het ministerie van Financiën de tabaksaccijns met 12% verhoogd, wat resulteerde in een gemiddelde stijging van de sigarettenprijzen met 35%.

Volgens berichten in de buitenlandse media wordt verwacht dat Indonesië de economie van het land zal stimuleren via de consumptiebelasting op e-sigaretten. Tijdens de onlangs gehouden Indonesische overheidsbegrotings- en uitgavenvergadering (RAPBN) voor 2023 is het doel van de regering om 245,45 biljoen Indonesië te verkrijgen uit de tabaksconsumptiebelasting (CHT). roepia, wat een stijging is van maar liefst 9,5% ten opzichte van de doelstelling van 224,2 biljoen IDR in 2022